Stijgende lijn

Onwijs blij ben ik met hoe het gaat; geen klachten, school opgepakt, trainingen gaan goed en zit lekker in mijn vel. De titel zegt het al, ik heb de stijgende lijn te pakken! De opbouw richting het seizoen, dat ik naar verwachting in mei zal gaan starten, loopt voorspoedig. De trainingen verteer ik goed, maak

Op naar seizoen 2017!

Om te beginnen wens ik iedereen fijne feestdagen en een gelukkig nieuw jaar toe. Voor mij is 2016 op veel fronten een pittig jaar geweest, maar het heeft me ook veel gebracht en kan ik er tevreden op terug kijken. Één van de opvallendste “moves” afgelopen jaar is wel het verlaten van het K-OTC (Knwu Olympisch

Update

Inmiddels zijn er al een aantal maanden voorbij gegaan sinds mijn val, maar het herstel vordert helaas niet al te snel. Gelukkig heb ik kunnen dankzij een CT-scan, bloedcontrole en MRI erger letsel kunnen uitsluiten. Neemt niet weg dat het als ‘niet serieus’ wordt bevonden, sterker nog, de specialisten bevelen mij juist aan om nog

Seizoen 2016

Door de nasleep van mijn val in Luik, is mijn seizoen ten einde. Ik kijk terug op een seizoen, waar ik op en naast de fiets, de grootste progressie tot nu toe heb gemaakt.

Tour de Luik

Een mooie week, warm dat wel, mooie koersen, hoog niveau, zelf op de goede weg alleen strandde mijn wedstrijd niet bepaald zoals verwacht, maar had ik daarentegen wel veel geluk. Etappe 1 Lontzen- Lontzen: Al snel gingen we richting Eupen, wat de Baraque Michel, betekende. Mooie klim, waar ik merkte naast dat ik heel gretig

Update

Over hoe het me bevalt in Heerlen, mijn laatste wedstrijden met o.a. Omloop van Alkmaar, Tour de Luik, het niet deelnemen aan het NK mtb, gretigheid en het belangrijkste: het plezier in het fietsen. Het is tijd voor een update: Heerlen: Inmiddels woon ik al zo’n half jaar in het pand van het continentale wielerteam Parkhotel Valkenburg, te

Tryptique Ardennais

Van nog geen enkele wegwedstrijd uit te hebben gereden, naar finishen in de meerdaagse Tryptique Ardennais. Het was afzien, met hangen en wurgen aan de meet komen, maar het was ook een mentale opkikker. Dat uitrijden eraan zat te komen wist ik ook wel, het had alleen na mijn overstap naar de weg gewoon wat

Ton Dolmans Trofee

Een nerveus begin maar een mooie wedstrijd in mijn “achtertuin”. Blij dat ik kon rijden, hoewel mijn lichaam daar toch wel anders over dacht. Om 12:00 vertrokken we voor 158km koers, maar vanaf het begin was het grote chaos. Bij de neutralisatie was er al een valpartij waardoor er iemand mijn derailleur in reed. Echt

Grand Prix des Hauts

Kasseien: dat is waar ik me zeer op verheugde gisteren tijdens Grand Prix des Hauts (Frankrijk). Een mooie koers met al vroeg een andere wending voor mij. Samen met mijn ploeggenoten  vlnr: Pieter, Maarten, Herman, Jorn en Sebastiaan stond ik aan de start voor een kleine 180km wedstrijd. Waarin 2 keer een kasseistrook in opgenomen was

Havelte

Het was weer ouderwets afzien en stiekem ook nog een beetje genieten. Dicht bij een 6e plaats, helaas plekken in de laatste ronde verloren en nog eens een zure plek op de meet waardoor ik 11e werd. Ik wist dat mijn lot achteraan starten was, verbazend genoeg reed ik mijn start precies zo als wat